«مِنَ الْمُؤْمِنِینَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَیْهِ فَمِنْهُم مَّن قَضَى نَحْبَهُ وَ مِنْهُم مَّن یَنتَظِرُ وَ مَا بَدَّلُوا تَبْدِیلًا»
«از مومنان مردانی هستند که به پیمانی که با خدا بسته بودند وفا کردند بعضی بر سر پیمان خویش جان باختند و بعضی چشم به راهند و پیمان خود را دگرگون نکرده اند» (سوره احزاب ؛ آیه ٢٣)
آغوش برگشوده به شوق شما وطن باری به این دیار شهیدان خوش آمدید
یعقوب وار دیده ما شد زغم سفید در حج ما چو یوسف کنعان خوش آمدید
26 مرداد 1369هجری شمسی برگی دیگر از تقویم انقلاب ورق خورد و یوماللّه دیگری متولّد شد. ثانیههای انتظار به کندی میگذشت. شهر به استقبال پرندههای مهاجر آمده بود که در سال های سخت هجران از وطن، بال و پرشان در زیر شکنجههای کفر شکسته بود.
بدون تردید آزادگان دلاور، گنجینههای ارزشمندی هستند که با الهام از مکتب انسانساز اسلام و سیره ائمه اطهار و با درسگرفتن از زندگی انقلابی و حماسهساز حضرت زینب(س) که اسوهی صبر و پایداری بود، توانستند دوران دشوار اسارت را پشتسر نهند و شکوه مقاومت و سرافرازی را بر صحیفهی درخشان ایران اسلامی ثبت کنند.
آزادگان هیچ‌گاه متعلق به یک مقطع از تاریخ نیستند، بلکه همواره مانند روحی در همه ارکان این کشور و ملت جاری شده‌اند،چرا که پیام و سیرهی آنها، فریاد سربلندی و شکوهمندی ملت ایران اسلامی است که برای همیشه ماندگار است و در هر زمان و میدانی می‌توان از آن بهره جست. آزادگان در طول جنگ تحمیلی عراق علیه ایران پیامآوران انقلاب بودند و غریبانه و مظلومانه در میان كینهتوزی دشمنان و تلخكامی دوران اسارت، صدای آزادی و استقلال وطن را سردادند و در راه استقرار و تداوم نظام جمهوری اسلامی ایران تا پای جان ایستادند.
همـاره باور داریم سازندگی زندان و اسارت، سازندگی مخصوصی است که در جای دیگر نمی شود پیدا کرد و آزادگان این مرز و بوم وارثان شهیداناند و ماندند تا نامشان را گرامی و راهشان را ادامه دهند.
ای که جانها خاک پایت، صورتاندیش آمدی دست بر در نِه، درآ، در خانهی خویش آمدی
گرامیباد سالروز ورود دلاورمردان قبیله عزت و غیرت به میهن اسلامی
«هیچ چیز شیرینتر از بازگشت به خانه نیست....»
حمید زارعبهتاش
مشاور وزیر در امور ایثارگران و معلولین