محدوديت پوشش گياهی و خشكی و گرمی عمومی هوا ، سبب شده تنها جانورانی بتوانند در اين ناحيه زندگی كنند كه با محيط طبيعی آن سازگار شده اند . با اين حال استان بوشهر گونه های مختلفی از حيات وحش را در خود جای داده است . در بيابان ها و كوه پايه ها و ارتفاعات داخلی به ويژه كوه سياه اطراف خور موج و اطراف چشمه ها، تنگه ها و فضاهای سبز اين استان، حيوانات وحشی گوناگونی زندگی می كنند . گونه های جانوری اين استان شامل پستانداران، پرندگان و آبزيان هستند . از مهم ترين جانوران اين نواحی می توان كل، بز، ميش، قوچ وحشی را نام برد .
منطقه حفاظت شده مند :
این منطقه در اطراف رودخانة مند قرار دارد و از نظر حفاظت و تکثیر برخی از حیوانات دارای اهمیت قابل‌توجهی است .
منطقه حفاظت شده تالاب حله :
این منطقه در محل تلاقی دو رودخانه شاپور و دالکی قرار گرفته و محل زیست انواع پرنده آبزی مهاجر است . این تالاب یکی از تالاب‌های نمونه در سراسر جنوب ایران است .
منطقه حفاظت‌شده نای بند :
این منطقه از نظر تنوع جانوران وحشی منحصر به فرد است و دارای میش و قوچ، کل، بز وحشی، آهو، جبیر و پلنگ است. جبیر را آهوی هندی و آهوی کویری نیز می‌نامند .
شکارگاه کوه سیاه :
شکارگاه کوه سیاه که در حدود هفت هزار رأس کل، بز، قوچ و میش وحشی در آن زندگی می‌کنند، در 83 کیلومتری جنوب شرقی برازجان با ارتفاع 1691 متر قرار دارد و محل قشلاق عشایر است. در مناطق حفاظت شده و شکارگاه کوه سیاه با اجازه سازمان محیط‌زیست و اخذ پروانه، امکان شکار در فصول معینی وجود دارد.
پارک ساحلی آب شیرین کن هم در نزدیکی عمارت ملک و روبروی دانشگاه خلیج فارس قرار دارد که خیلی با صفا و زیباست .
خليج فارس دريايي به وسعت حدود 232850 كيلومتر مربع در جنوب و ميان ايران و شبه جزيره عربستان واقع شده و با درياي عمان از طريق تنگه هرمز مربوط است . درازاي آن از دهانه اروندرود در شمال باختري تا تنگه هرمز در جنوب خاوري حدود 805 كيلومتر است و عرض آن بين 56 تا 288 كيلومتر متفاوت است . عمق آن چندان زياد نيست و بيشترين ژرفاي آن 182 متر در رأس المسندم و كم ترين آن 30 متر در دهانه اروندرود است . سراسر ضلع شمالي آن را سواحل ايران در برگرفته و در مساحت كمي از گوشه شمال باختري آن كشورهاي كويت و عراق قرار دارند .
رودخانه دالکی :
این رود از ارتفاعات دشت اژن در غرب شیراز سرچشمه می‌گیرد و پس از دریافت آب رودخانه‌های سرخون و شیرین‌رود و اتصال به رودخانه شاپور، در نزدیکی روستایی به نام رمله به خلیج‌فارس می‌ریزد . این رود در قسمت‌های علیا به جز در حوالی برازجان به دالکی شهرت دارد، ولی پس از دریافت آب رود شاپور حله نامیده می‌شود.
رودخانه مند :
رودخانه مند یکی از رودخانه‌های مهم ناحیة مرکزی سواحل خلیج‌فارس است و مجموعاً چهار شاخة اصلی دارد که جملگی از خطوط ساختار زمین‌شناختی منطقه تبعیت می‌کنند . این رود از ارتفاعات شمال‌شرقی کازرون (کوه انار) و ارتفاعات شمال غربی شیراز سرچشمه می‌گیرد.
رودخانه اهرم :
رودخانه اهرم از ارتفاعات کلمه و فاریاب و خائیز سرچشمه می‌گیرد و پس از آبیاری شهر اهرم از پل‌احمدی می‌گذرد و در جنوب جزیره شیف به خلیج‌فارس می‌ریزد.
رودخانه شور :
رودخانه شور از ارتفاعات گچ ترش و کلاه فرنگی سرچشمه می‌گیرد و از حد فاصل دهستان حیات داود شبانکاره می‌گذرد و در خور مزین وارد خلیج‌فارس می‌شود.
خائيز اهرم :
چشمه هاي آب شيرين ناحيه خائيز اهرم كه تعداد آن ها نسبتاً زياد بوده و داراي كيفيت بسيار خوبي هستند.
چشمه هاي منطقه فارياب :
كه از به هم پيوستن آب آن ها رود فارياب و آبشار زيباي فارياب تشكيل مي شود مهم ترين چشمه اين منطقه چشمه تنگ فارياب است كه اهالي روستاي فارياب براي آبياري باغ هاي خود از آن استفاده مي كنند.
رودخانه جم و سرچشمه كنگان :
اين رودخانه ها در مسير خود از باغان ، شهرستان كنگان در استان بوشهر عبور می کنند و در برخي نقاط فضاي مساعد گردشگاهي به وجود مي آورند.
رودخانه دره كره :
دره کره يک رودخانه فصلی است به طول 50 کيلومتر که حوزه آن دريای عمان و خليج فارس می باشد و در مسير خود از دهستان های سمل و باغك و شهرستان بوشهر می گذرد.
رودخانه زهره ديلم :
به علت آب و هواي گرم اين منطقه ؛ رود قابل توجهی در سطح اين شهرستان وجود ندارد و تنها رودخانه آن يعنی زهره ، مرز شمالی اين شهرستان را با شهرستان بهبهان تشكيل می دهد.
رودخانه دره آبداری گناوه :
اين رودخانه فصلی با طول 50 کيلومتر، ارتفاع سرچشمه 500 متر ، ارتفاع ريزشگاه صفر و شيب متوسط يک درصد و با مسير کلی باختری در دهستان ليراوی و شهرستان بندر گناوه جريان دارد.
رودخانه دره گپ گناوه :
رودخانه فصلی دره گپ به طول 65 کيلومتر، ارتفاع سرچشمه 700 متر، ارتفاع ريزشگاه صفر و شيب متوسط يک درصد در مسير کلی جنوب باختری جريان دارد . حوزه اين رود خليج فارس و دريای عمان است و از دهستان حيات داوود و شهرستان گناوه عبور می کند.
آب گرم دالکی :
این چشمه در 18 کیلومتری شهر برازجان به سمت کازرون، بین روستای دالکی و شهر برازجان قرار دارد.
آبگرم برازجان :
این چشمه در 12 کیلومتری مسیر جاده برازجان به کازرون و در فاصله شش کیلومتری جنوب روستای دالکی از شکاف سنگ‌های مارنی و گچی از زمین خارج می‌شود و دارای خواص درمانی برای بیماری‌های پوستی است.
آبگرم خانیک 1 و 2 :
این چشمه‌ها در یک کیلومتری روستای خانیک در منطقه برازجان از شکاف سنگ‌های آهکی و گچی از زمین خارج می‌شوند و از خواص درمانی قابل‌توجهی نیز برخوردار هستند.
آبگرم اهرم (آب باد اهرم) :
این چشمه در نزدیکی شهر اهرم در 63 کیلومتری جاده بوشهر به طرف بندرعباس قرار دارد و حدود دو کیلومتر مسیر فرعی خاکی تا رسیدن به مظهر چشمه فاصله دارد .
آبگرم میراحمد :
این چشمه در 77 کیلومتری مسیر جاده اهرم به خور موج قرار دارد که با یک کیلومتر جاده خاکی به مظهر چشمه می‌رسد و در حال حاضر دارای دو استخر زنانه و مردانه است .
آبگرم قوچارک :
این چشمه در مسیر جادة بوشهر به بندرعباس در پنج کیلومتری جنوب غربی اهرم از شکاف سنگ‌های آهک مارنی از زمین خارج می‌شود .
آبگرم نیکو :
این چشمه در مسیر جاده بوشهر به بندرعباس و در شمال خور موج قرار دارد .
آبگرم گنویه :
این چشمه در کنار جاده خورموج – دیر در حوالی روستای گنویه قرار دارد.
آبگرم میانلو :
این چشمه در شمال شهرستان کنگان قرار دارد.
چشمه آب معدنی غرب میراحمد :
این چشمه در غرب میراحمد در 60 کیلومتی جاده بوشهر به بندرعباس قرار دارد.
تالاب حله :
محل تلاقی دو رودخانه دالکی و شاپور در منطقه حله تالاب بزرگی به وجود آورده است که یکی از تالاب‌های مشهور سراسر قلمرو جنوبی ایران محسوب می‌شود. آب این تالاب از سرریز جریان رودخانه دالکی و شاپور ، بارندگی زمستانه و تا حدودی جزر و مد خلیج‌فارس تأمین می‌گردد . اطراف تالاب را نیزاری فراگرفته و در داخل آن حیات گیاهی و جانوری ویژه به وجود آمده است . این تالاب محل زیست هزاران پرنده آبزی مهاجر است که از آن جمله می‌توان به درنا، حواصیل، گاچی‌رو، پرستو، ترنی، حمامی، بط، هفت‌رنگ، دراج و خردل اشاره کرد .
غار تاریخی چهل‌خانه :
در شمال سعدآباد دشتستان بوشهر رشته کوهی است که مشرف به رودخانه شاپور است . در ارتفاعات اين کوه تعدادی اطاق شبيه به غارهای صخره ای و حجاری شده ديده می شود که يک مجموعه‌ي بسيار زيبا را تشکيل می دهند .
جزیره خارک :
این جزیره در فاصله 57 کیلومتری شمال غربی بوشهر و 38 کیلومتری بندر گناوه قرار دارد. جزیره خارک به واسطه سواحل عمیق برای ایجاد لنگرگاه از مزیت‌های نسبی ویژه‌ای بهرمند است . امروزه کارشناسان این جزیره را به عنوان مرکز تأسیسات عظیم نفت برگزیده‌اند . جزیره خارک عملاً زمین باروری ندارد . بیشتر سطح جزیره را قشر سنگی از جنس مرجان پوشانیده است . با این حال خرما ، موز و مرکبات به مقدار کم کشت می‌شود و درختان کُنار و لیل در این جزیره به فراوانی یافت می‌شود . از مشاغل مهم مردم این جزیره صید ماهی و کار در تأسیسات نفتی و معدن سنگ است . این جزیره از مناطق بسیار قدیمی استان است که آثار تاریخی متعددی دارد .
جزیره خارکو :
این جزیره در شمال شرقی جزیرة خارج قرار دارد . در این جزیره نیز تأسیسات عظیمی جهت بارگیری نفت خام ایجاد شده است و اهمیت اقتصادی، نظامی و تدارکاتی خاصی دارد .
جزیره شیف :
این جزیره در شمال بندر بوشهر قرار دارد و جزیره‌ای ماسه‌ای است .
جزیره عباسک :
این جزیره بین بندر بوشهر و جزیره شیف قرار دارد و خالی از سکنه است .
جزیره ام‌الکرم و نخیلو :
این دو جزیره خالی از سکنه در حدود ناحیه بردخون در سواحل جنوبی استان بوشهر و در فاصله کمی نسبت به یکدیگر قرار گرفته‌اند . جزیره نخیلو در حال حاضر بیش از هر چیز محل زیست لاک‌پشتان خلیج‌فارس است و از این نظر اهمیت زیست محیطی قابل توجهی دارد .
جزیره گرم :
این جزیره مقابل بردخون و دظیر در خلیج‌فارس واقع شده و به علت وجود انبوه درختان جنگلی (به نام کرم) به همین نام نیز مشهور شده است .
روستاهاي چاهكوتاه در شهرستان بوشهر، حصار در شهرستان ديلم، جزيره شمالي در شهرستان گناوه، رودفارياب، شول و درودگاه در شهرستان دشتستان، خائيز در شهرستان تنگستان، هاله وش بندر سيراف در شهرستان كنگان و احشام قائدها در شهرستان دشتي روستاهاي هدف گردشگري استان بوشهر هستند.