به‌گزارش میراث‌آریا، شرکت پیشکسوتان ناسا در رویدادی موسوم به «مجمع اول» اعلام کرد قصد دارد به‌سرعت یک «هتل فضایی» قابل سکونت را در مدار کم ارتفاع زمین برپا کند، به‌طوری‌که سرعت گردشش به دور زمین آن‌قدر بالا باشد که بتواند جاذبه مصنوعی را برای مهمانان، دانشمندان، فضانوردان و سایر ساکنان این هتل ایجاد کند.
شرکت OAC، به‌عنوان یک پروژه چندمرحله‌ای برای ساخت اولین ایستگاه فضایی دارای جاذبه مصنوعی، رسماً سهامش را با قیمت هر سهم ۰,۲۵ دلار در دسترس سرمایه‌گذاران قرار داده است و امکان خرید این سهم‌ها تا ۱ آوریل ۲۰۲۱ برقرار است. اما با توجه به تأکیدی که پروژه بر پشتیبانی تجاری و خدمات دارد، مشخص نیست که این اتفاق در کوتاه‌مدت چه مزایایی برای عموم مردم به همراه خواهد داشت.
پیشکسوتان ناسا در حال ساخت اولین هتل فضایی با جاذبه مصنوعی هستند
مشابه ایده‌ای که فون براون، دانشمند آلمانی عضو اس‌اس و از پیشگامان موشک‌سازی در جهان، برای ساخت ایستگاه فضایی داد، که در آن یک زیستگاه به شکل چرخ (یا دونات) ساخته می‌شود تا با سرعت و زاویه‌ای مناسب به‌اندازه کافی بالا برود تا بتواند جاذبه مصنوعی را برای سرنشینان ایجاد کند، هدف شرکت OAC هم ساخت یک ایستگاه فضایی وویجر حلقه‌ای‌شکل (VSS) با قطر ۲۰۰ متر است که قادر به ایجاد گرانش مصنوعی در حد جاذبه کره ماه است.
بااین‌حال، جان بلین‌کو، مدیرعامل و رئیس OAC توضیح داد اگرچه این شرکت پذیرای فعالیت‌های علمی، نظامی و سایر فعالیت‌های استراتژیکی در آن ایستگاه است، هدف اصلی‌اش تسریع در فعالیت‌های تجاری در فضا با آزمایش و ساخت فناوری مورد نیاز برای زیستگاه‌های بلندمدت انسان در فضا است. زمانی که این هتل تکمیل شود، بیشتر شبیه به داستان‌ها و فیلم‌های تخیلی خواهد بود!
ساخت ایستگاه فضایی گردان به‌صورت مرحله‌ای
در معرفی این شرکت آمده است: «چشم‌انداز ما ایجاد یک شرکت ساخت‌وساز فضایی برای طراحی، ساخت و مونتاژ سازه‌های بزرگ در فضا، ازجمله ایستگاه‌های فضایی تجاری، سکوهای انرژی خورشیدی فضایی و انبارهای پیشرانه است. برای رسیدن به این اهداف، ما چندین ربات مونتاژ در فضا اختراع کردیم که حتی گواهی ثبت اختراع دریافت کرده‌اند.»
برای امکان‌پذیر کردن یک اقتصاد فضایی قدرتمند و انسان‌محور، توانایی‌های خود را به‌سوی ساخت یک ایستگاه فضایی وویجر (VSS) معطوف کرده‌ایم، ما قصد داریم ایستگاه فضایی چرخان را در چند فاز عملیاتی بسازیم؛ در ابتدای کار یک ایستگاه آزمایشی در مقیاس کوچک خواهیم ساخت و با استفاده از اجزای VSS یک یا چند پایگاه خدماتیِ شناور در فضا که میکروگرانش هم دارند، راه‌اندازی خواهیم کرد.
دو نمونه اولیه در راه ایستگاه فضایی وویجر
بلین‌کو توضیح داد که شرکت OAC ابتدا ربات مونتاژ آزمایشی (DSTAR) و بعداً نمونه اولیه ربات مونتاژ خرپاهای سازه‌ای (PSTAR) را می‌سازد؛ هر دوی این سازه‌ها قبل از ایستگاه فضایی مسافری اصلی آماده خواهند شد. او همچنین گفت این طرح را «انقلاب صنعتی جدید» نامید.
تیم آلاتوره، یکی از مدیران شرکت OAC عنوان کرد: «ما قبل از این طرح، شاهد انفجار فعالیت‌های تجاری در فضا نبودیم. هزینه طرح برای مدت طولانی، حدود ۸۰۰۰ دلار به ازای هر کیلوگرم بوده است، اما اگر فالکون ۹ را در اختیار داشته باشیم، این رقم به کمتر از ۲۰۰۰ دلار می‌رسد. و زمانی که استارشیپ به کار بیفتد، هزینه این کار فقط چندصد دلار خواهد بود.»
میکروگرانش برای بدن انسان ضرر دارد، بنابراین ما به جاذبه مصنوعی نیاز داریم؛ مکانیسمی که می‌تواند مقدار گرانش لازم را به ما بدهد تا بتوانیم برای طولانی در فضا زندگی کنیم. سخت‌افزارهای شرکت OAC هم‌اکنون در دست ساخت هستند.
ربات مونتاژ خرپا برای ساخت ایستگاه در مدار کم‌ارتفاع زمین
ربات مونتاژ خرپای این شرکت اولین ربات مونتاژ فضایی است که یک ایستگاه فضایی را در مدار کم‌ارتفاع زمین می‌سازد و به‌عنوان «رکن اصلیِ پروژه‌های آینده در فضا» عمل می‌کند.
در زمان نگارش این نوشته، این دستگاه در حال تکمیل و آماده‌سازی برای ارسال بود تا در کالیفرنیا تکمیل و آزمایش شود. دستگاهِ آزمایشی یک قطعه خرپا به طول تقریبی ۹۰ متر را در کمتر از ۹۰ دقیقه تولید خواهد کرد. وزن DSTAR تقریباً ۸ تن است و متشکل از اجزای فولادی، الکتریکی و مکانیکی است.
ربات پرنده برای نظارت از راه دور و فیلم‌برداری در فضا
این شرکت همچنین در حال ساخت یک پهپاد ناظر است. به گفته آلاتوره: «این پهپاد قرار است چشان ما برای دیدن محل پروژه باشد. هواپیمای بدون سرنشین بر عملکرد پشتیبانی نظارت می‌کند. این هواپیما می‌تواند بر روی تجهیزات موجود بنشیند، همچنین می‌توان چندین بار از آن استفاده کرد یا در ماموریت‌های طولانی آن را در حالت پرواز آزاد قرار داد. آلاتوره همچنین گفت که این شرکت می‌تواند یک هدست VR روی ربات قرار دهد تا اپراتورهای پهپاد را قادر سازد آن را از راه دور هدایت کنند.
نمونه اولیه حلقه جاذبه برای ایستگاه فضایی وویجر
قبل از اینکه رزرواسیون توسط ایستگاه فضایی وویجر آغاز شود، شرکت OAC باید ساخت ایستگاه در مدار کم‌ارتفاع زمین را آزمایش کند و از تولید باثباتِ جاذبه مصنوعی در فضا اطمینان حاصل کند قطر نمونه اولیه حلقه گرانش ۶۰ متر خواهد بود. این شرکت همچنین از یک خرپای مستطیل‌شکل در درون حلقه استفاده خواهد کرد تا جاذبه مصنوعی را در سطحی برابر با جاذبه سیاره فراهم کند.
ساخت و راه‌اندازی پروژه حلقه جاذبه دو تا سه سال طول خواهد کشید. اما هنگامی که این شیء در مدار قرار گرفت، شرکت قصد دارد آن را در مدت سه روز مونتاژ کند. پس از مونتاژ، تمام مشخصه‌های آن آزمایش می‌شود تا بتوان راه‌حلی برای ایجاد جاذبه مصنوعی پایدار با کمترین لرزش پیدا کرد.
ایستگاه وویجر شامل ۲۴ ماژول سکونتگاهی خواهد بود
قطر ایستگاه مسافری تقریباً ۲۰۰ متر است و ۲۴ ماژول مسکونی را در خود جای می‌دهد؛ طول هر یک از ماژول‌ها ۲۰ متر و قطرشان ۱۲ متر است.VSS جاذبه‌ای تقریباً معادل با جاذبه ماه خواهد داشت، به این ترتیب می‌توان از توالت‌ها و دوش‌های آن استفاده کرد و کارهایی مثل دویدن و پریدن را به شکلی طبیعی، و البته با احساسی غریب، تجربه کرد. لازم به ذکر است که این سکونتگاه ظرفیت پذیرش ۴۰۰ نفر را خواهد داشت.
ماژول‌های ثابت آب، هوا و انرژی موردنیاز ساکنان را فراهم خواهند کرد، اما یک ماژول آشپزخانه مخصوص و یک سالن ورزشی هم برای مسابقات ورزشی و رویدادهای ویژه در نظر گرفته شده است. مدیران اجرایی شرکت OAC امیدوارند که بتوان از این سکونتگاه به‌عنوان یک هتل فضایی استفاده کرد.
مهمانان هتل فضایی می‌توانند پیاده‌روی‌های فضایی را تجربه کنند
شرکت‌های دولتی و خصوصی می‌تواند است از ماژول‌ها برای اهداف آموزشی برای مأموریت‌های سفر به ماه و فراتر از آن استفاده کنند. این یک فرصت ویژه برای کارآفرینان خواهد بود که بتوانند فعالیت‌های گردشگری را در فضا برنامه‌ریزی کنند. مدیران اجرایی این پروژه نمی‌خواهند تجربه سکونت در Voyager مانند حضور در یک زیردریایی نظامی در وضعیت جنگی باشد، بنابراین آن‌ها راحتی مسافران را در اولویت قرار داده‌اند.
تام اسپیلکر عنوان کرد: «سکونتگاه کمی از طول کاخ کنگره امریکا کوچک‌تر خواهد بود و سرعت چرخش آن تقریباً ۱,۲۵ دور در هر دقیقه خواهد بود. با وجود امکانات رفاهی لوکس فراوانِ این سکونتگاه، برای بازدیدکنندگان محفظه‌های مجزایی هم درنظر گرفته شده است تا هرکسی که توانایی پرداخت بالاتری دارد، بتواند به یک راهپیمایی فضایی اختصاصی را هم تجربه کند. در این پیاده‌روی‌های فضایی، تنها چیزی که بین شما و فضا قرار دارد، یک صفحه محافظ شفاف است.
* ترجمه: بابک صوفیانی