روستای وفایی :
شهرستان بروجرد ، بخش اشترنیان ، دارای رودخانه ، باغات میوه ، سرچشمه و جنگل
روستای درب گنبد :
شهرستان کوهدشت ، دارای مقبره امامزاده شاه محمد (ع) ، بازارچه محلی و رودخانه
روستای ولی عصر :
شهرستان پلدختر ، بخش مرکزی ، دارای تالاب های سه گانه و پارک مصنوعی
روستای کمندان :
شهرستان ازنا ، بخش مرکزی ، دارای رودخانه ، باغات میوه و زندگی عشایری
روستای حشمت آباد :
شهرستان دورود ، بخش مرکزی ، همجوار رودخانه ، چشمه و جنگل
روستای دره تنگ علیا :
شهرستان الشتر ، بخش مرکزی ، همجوار رودخانه ، جنگل ، درختان گردو و بیشه
روستای شول آباد :
شهرستان الیگودرز ، دارای آبشار آب سفید ، رودخانه و ایستگاههای پیک نیکی
روستای بیشه :
شهرستان خرم آباد ، بخش سپید دشت ، دارای آبشار بیشه ، رودخانه سزار ، بازارچه محلی، جنگل
درياچه كيو (كی يو) :
درياچه كيو در كنار پاركی در خرم آباد واقع شده است و آب آن از چشمه تأمين می شود . اين درياچه ، زيبايی خاصی به شهر بخشيده است . مساحت آن هفت هكتار و عمق آن بين سه تا هفت متر است . اين درياچه از ارزش های گردشگری درون شهری برخوردار است .
درياچه گهر (گل گهر) :
علاوه بر همه زيبايي هاي اشترانكوه درياچه گهر گوهر ديگري است كه در زمره درياچه هاي كوهستاني و مرتفع اين منطقه به شمار مي آيد . اين درياچه از ذوب برف های اشترانكوه و انباشت آب آن در پشت سد يا آب بندی كه از ريزش كوه پديد آمده ، به وجود آمده است . فراوانی نسبی آب های ورودی به اين درياچه باعث می شود ، سرزير آب به درياچه پايينی (بزرگ) بريزد . درياچه گهر مانند آبگيری است كه از چشمه ها ، آبشارها و سراب های اشترانكوه پرشده و آب آن در تابستان و زمستان ثابت است . بيشتر سطح درياچه گهر در زمستان يخ می بندد . این دریاچه از لحاظ زیست بوم و محیط طبیعی اهمیت زیادی دارد و به علت نداشتن راه ماشین رو تا حد زیادی از خرابی و آلودگی به دست انسان به دور مانده است. اين درياچه بر روى گسل اصلى امروزى زاگرس قرار دارد . بنابراين اين درياچه احتمالاً در اثر جنبش گسل دورود و رويداد يك زمين لغزش- سنگ ريزش تشكيل شده است .
تالاب بیشه دالان بروجرد :
این تالاب زیستگاه پرندگان مهاجر در فصل زمستان و نیز پرندگان بومی و تأمین کننده بخشی از آب منطقه است .
تالاب های پل دختر :
پلدختر را می توان شهر تالاب های لرستان نامید ، این شهر دارای تالاب های فصلی و دائمی است که تالاب گری بلمک با 14 هکتار وسعت بزرگترین آنهاست .تالابهای پلدختر در تابستان دارای هوای گرمسیری و در زمستان معتدل می باشند تالاب تكانه ، تالاب لفانه ۱و۲ ، تالاب زردابه ، تالاب سياه ، تالاب بلمك ، تالاب جمجمه ، تالاب كبود ، تالاب ۱و تاف ۱ و ۲ ، تالاب بيشه دالان تالاب گلم سوزه و تالاب پيكه از دیگر تالاب های شهرستان پلدختر به شمار می آیند .
غار دوشه :
غار تاريخي دوشه در روستاي كرشوراب از توابع بخش چگني خرم‌آباد واقع شده است . غار دوشه حاوي نقاشي‌ها و كتيبه‌هاي تاريخي متعدد و جالب توجه است . ارتفاع سقف تا كف غار در حدود پنج متر است و داخل آن به شكل دايره‌اي منظم است . بر ديوارهاي مسطح اين غار در حدود 110 نقش با رنگ سياه نقاشي شده و بر ديواره غربي آن نيز به جز نقش‌هاي ياد شده ، دو كتيبه وجود داشته كه يكي به كلي از بين رفته و ديگري نيز محو شده است . مهم‌ترين علت سالم ماندن نقوش كتيبه ، دوري آنها از عوارض طبيعي است . در دهانه‌حفره‌هاي انتهايي غار ، استخوان‌هاي انسان ، حيوان و سفال‌هاي شكسته يافت شده است . اين غار اعجاب‌انگيز جزو ميراث ملي ايران در استان لرستان بشمار مي‌رود .
غار كوگان :
اين غار يكي از معدود غارهاي مصنوعي است كه به دست انسان در دل كوهستان‌ها بوجود آمده است . اين غار در فاصله هشت كيلومتري خرم‌آباد - كرمانشاه واقع شده است . غار كوگان جزو غارهاي چند طبقه‌است كه دسترسي بسيار سختي دارد . اين غار دژ مانند به استناد سكه‌هايي كه در اطراف آن به دست آمده ، به دوره اشكانيان تعلق دارد و طي قرون متمادي به عنوان يك محل سكونت دائمي مورد استفاده قرار گرفته است .
غار قاژه يا مغار :
اين غار در جنوب شرقي "كوه يافته" از بخش چگني خرم آباد واقع شده است كه در داخل آن ، تعدادي استالاكتيت و استالاگميت دارد . دهانه غار به سوي شرق است . در داخل غار ، حوضچه آب سرد نسبتاً بزرگي با بيش از 5/1 عمق وجود دارد . اين غار ، اقامتگاه موقت شكارچيان است .
غار قمري :
غار قمري در غرب دره خرم آباد واقع شده است و سطح داخلي دهانه آن بيش از 200 متر است . طول راهرو غار ، باريك و طولاني است و تاكنون انتهاي آن كشف نشده است .
غار كلماكره پلدختر :
«كلماكره» به زبان محلی به معنی جايگاه بز (كل كوهی) و انجير است . اين غار در 20 كيلومتری شمال باختری شهرستان «پل دختر» واقع شده و از جنبه های طبيعی و فرهنگی ، در زمره غارهای با ارزش كشور است . «كلماكره» در يك منطقه باستانی ، در ارتفاعات معروف به كوه محله و در يكی از دره باغ ها واقع شده است . اين غار از نظر ساختار ، در سازندهای آهكی دوره كرتاسه به وجود آمده و با توجه به ته نشست های رسوبی و آهكی فراوان، حاوی استالاگتيت (چكنده ها) و استالاگميت (چكيده های) بسيار زيباست .
پوشش گیاهی و جنگل ها :
سطح جنگلهای لرستان حدود 750 هزار هکتار است که به این وسعت حدود 1250000 هکتار مرتع نیز باید اضافه نمود . در بعضی دامنه ها جنگلهای تنک و پراکنده و در برخی دیگر جنگلهای انبوه و نیمه انبوه دیده می شود . بیشتر جنگلهای لرستان از نوع بلوط است در غرب دره ها و کنار جویبارها و رودها ، گیاهان و نباتات رطوبت پسندی چون بید ، صنوبر و خر زهره دیده می شود . دیگر انواع درختان جنگلی لرستان عبارتند از: زالزالک ، پسته وحشی ، مازو ، زیتون ، گلابی وحشی ، شن ، تاک ، ارجن ، نارون ، انجیر ، گردو ، انار ، آلبالو وحشی ، گیلاس وحشی ، مو ، زبان گنجشک ، توت ، کرنجیل ، ون و ارغوان . غیر از درختان جنگلی ، انواع نباتات دارویی و معطر مثل گل گاو زبان ، خاکشیر ، گل ختمی ، آویشن ، عناب ، ترنجبین ، هلیله ریحان ، گل بنفشه ، پر سیاوش ، کاسنی ، گل محمدی ، گل سرخ ، شقایق ، بید مشک ، لاله ، زنبق ، شیرین بیان و نرگس نیز در استان می روید . همچنین نباتات خوراکی چون پاقزان ، پی نام ، پیشوک ، شنگ ، زرشک ، کنگر وحشی ، ریواس ، حاجی بیان، فرفیان ، پونه و نعناع نیز به دست می آید .
منطقه حفاظت شده اشترانكوه :
اشترانكوه يكي از مناطق منحصر به فرد استان لرستان است كه به لحاظ برخورداري از شرايط ويژه اكولوژيكي و توپوگرافي زيستگاه مناسب و مستعدي براي رشد و تكثير وحوش به ويژه پستانداران بزرگ است و به همين دليل از ديرباز به عنوان يك شكارگاه ممتاز مورد توجه عشاير و اعيان و اشراف بوده است . وجه تسميه اين نام وجود نيم دايره چال‌ها و معابر خط‌الراءس بين قلل منطقه است كه افراد محلي آن را به كوهان و گردن شتر شباهت داده‌اند.
منطقه حفاظت شده سفيدكوه :
منطقه حفاظت شده سفيدكوه در استان لرستان بين18/48 تا 43/47 عرض طول شرقي و 49/33 تا 29/33 عرض شرقي واقع شده است . مساحت آن 71477 هكتار مي باشد . این منطقه دارای پوشش گياهي بلوط ، ارژن ، كيكم ، انجير وحشي ، زالزالك ، آلبالوي وحشي ، گلابي وحشي ، بنه ، گون ، درمنه ، چوبك و آويشن است . همچنین منطقه حفاظت شده سفيدكوه دارای پستاندارانی چون كل و بز ، قوچ و ميش ، خرس قهوه اي ، پلنگ ، گراز و گرگ است .
دشت سیلاخور :
این دشت در شمال شرقی استان واقع شده و دو شهر بروجرد و درود را در منتهی اليه شمال و جنوب خود در بر گرفته است . دشت سیلاخور با قریب 70 هزار هکتار مساحت وسیعترین دشت استان است .
دشت الیگودرز :
این دشت در شرق استان واقع شده و بالغ بر 60 هزار هکتار مساحت دارد و در ارتفاع بیش از 1500 متر از سطح دریا قرار دارد .
دشت الشتر :
این دشت در شمال استان و در میان مناطق کوهستانی با ارتفاع بالاتر از 1500 متر قرار گرفته است. این دشت بستر پر تراکم ترین نقاط روستایی کم جمعیت استان به شمار می رود و مساحت آن بالغ بر 30 هزار هکتار است .
دشت کوهدشت :
این دشت در غرب استان واقع و در ارتفاعی بین 1000 تا 1500 متر از سطح دریا قرار دارد . و مساحت آن 40 هزار هکتار است .
دشتهای پراکنده :
در این استان دشتهای پراکنده و کم عرض وجود دارند که عموماً در طرفین رودخانه های مهم قرار گرفته اند از جمله دشت كرگاه در جنوب خرم آباد ، دشت ازنا در شرق خرم آباد ، چغلوندی ، نورآباد ، طرهان و خاوه در شمال استان ، رومشکان در جنوب و جایدر در جنوب غرب را می توان نام برد .
کوههای شرقی و جنوب شرقی :
در این ناحیه که مرتفع ترین قلل استان واقع شده ، اشترانکوه با حدود 4050 متر ارتفاع از شمال غربی به جنوب شرقی امتداد یافته و دارای قلل متعدد می باشد در جنوب اشترانکوه کازنهستان و در غرب آن کوه سرسبز واقع شده است . این کوهها در تمامی سال پوشیده از برف می باشند و از منابع آبی مهم استان به شمار می روند دریاچه های زیبای این کوهها در حوزه آبریز رودخانه دز قرار دارند .
کوههای شمالی :
در شمال استان کوههای مرتفع از قبیل گرین با 3623 متر ، رخاش 3592 متر ، میش پرور با 3587 متر و خرگوشناب وجود دارد . این کوهها در حد فاصل بروجرد و الشتر قرار گرفته و به صورت سدی ارتباط بخش شمال غربی با شمال شرقی را از یکدیگر قطع نموده است .
کوههای مرکزی :
رشته کوهی که بخش میانی شهر خرم آباد را در برگرفته ، سفید کوه نام دارد . این کوه در شمال غربی شهر قرار گرفته از شمال غربی به جنوب شرقی امتداد دارد و ارتفاع آن 2931 متر می باشد و نیز کوه هشتاد پهلو با 2991 متر در این ناحیه قرار دارد .
کوههای غربی :
کوههای موجود در غرب استان كه کوهدشت را در بر گرفته اند عموماً به صورت موازی در جهت شمال غرب به جنوب شرق امتداد یافته که مهمترین آنها عبارتند از کوه هنجیس با 2642 متر ، پشتکوه با 2002 متر مله کوه با 2004 متر ، کوه بلوران با 1902 متر ارتفاع و چند رشته از انتهای غربی استان قرار گرفته اند .
کوههای جنوبی :
بخشهای جنوبی استان از رشته کوههای کمتری ( در مقایسه با سایر نواحی ) برخوردار است مهمترین کوههای این بخش عبارتند از : کوه از ، گراخو ، کو ، سراب و کوه گریوه .
اشترانكوه :
اشتران كوه رشته كوهی به درازای تقريبی 50 كيلومتر است كه در محدوده اليگودرز و بروجرد در جهت شمال باختری – جنوب خاوری امتداد دارد . اين رشته كوه يكی از زيباترين كوه های كشور به شمار می رود كه يخچال های طبيعی و دايمي آن در تمام سال برف و يخ پوشيده شده است . اشترانكوه قلل متعددی دارد كه بلندترين قله آن معروف به چال كبود و به نام «سن بران» است كه 4100 متر از سطح دريا ارتفاع دارد . چال های اشترانكوه و قله هاي مهم آن به ترتيب از باختر به خاور عبارتند از : چال های ميشان ، كبود ، بران ، فيال سون ، پنجم ، پيار و چال همايون . چال همايون آخرين چال مهم اشترانكوه است كه قله مرتفع كفت همايون با 4000 متر ارتفاع در آن قرار دارد .
كوه تمندر :
رشته كوه تمندر در نواحی بريرود و زلفی شهرستان اليگودرز واقع شده است و دارای چهار رشته شمالی ، جنوبی ، خاوری و مركزی است . رشته شمالی دو قله از ناو دره سر را در بر می گيرد كه به ترتيب 3200 و 3500 متر ارتفاع دارند . رشته مركزی دارای شش قله به نام های قله مركزی تمندر ، هما ، قله شمالی ، خاوری و جنوبی تمندر و قله جنوبی دره سر است كه همه آن ها بيش از 3500 متر ارتفاع دارند . قله مركزی تمندر 3900 متر ارتفاع دارد . رشته شمالی تمندر دو قله فرسش و قله جنوبی را شامل می شود. رشته جنوبی تمندر نيز شامل يك خط الراس 15 كيلومتری است كه در انتهای باختری آن قله مخروبه قديمی به نام قلعه دختر قرار دارد .
کوه گرین :
بیشتر مساحت آن در شمال استان لرستان و بخشی نیز در استانهای همدان و کرمانشاه قرار دارد . طول آن به بیش از ۱۸۰ کیلومتر می رسد . قله های بلند آن شامل یال کبود در کوه چهل نابالغان با ارتفاع تقریبی ۳۸۵۰ متر در جنوب نهاوند ، قله ۱۸ یال در بروجرد و نیز قله ولاش (۳۶۲۳ متر)در شمال الشتر است . دیگر قله های آن شامل بازگیر و چهل تن می شود . گرین از غرب به دلفان ، از شمال به شهرستان نهاوند ، از شرق به شهرستان بروجرد و از جنوب به شهرستان سلسله محدود می شود . گرین در گویش محلی گرّو و در گویش لکی گروین نامیده می شود و یکی از کانونهای آبگیر دائمی لرستان است که رودهای دز و گاماسب را تغذیه می کند . از مرتفع ترین و زیباترین قله های این رشته کوه ، قله ولاش است که مسیر صعود آن از روستای پرسک در شرق الشتر یا از ونایی و تیزه زن در بروجرد ممکن می باشد .
کوه چهل نابالغان :
چهل نابالغان یکی از کوه های عظیم زاگرس در مرز استان لرستان و استان همدان است . چهل نابالغان از شمال به نهاوند ، از جنوب به الشتر ، از غرب به شهرستان دلفان و از شرق به بروجرد محدود است . بلندترین قله آن یال کبود با ارتفاع تقریبی ۳۸۵۰ متر است . چهل نابالغان بخشی از رشته کوه بزرگ گرین است و دسترسی به آن بیشتر از الشتر یا نهاوند امکان پذیر است . سراب گاماسیاب در دامنه شمالی این کوه قرار دارد.
رودخانه خرم‌آباد :
اين رودخانه دايمي است با طول 80 كيلومتر از ريزابه‌هاي بسياري كه همگي آنها از ارتفاعات پيرامون خرم‌آباد سرچشمه گرفته‌اند ؛ پديد مي‌آيد . اين رودخانه نخست از دره شمال خاوري كوه لپوپياده به سوي جنوب خاوري روان شده سپس به موازات خرم آباد به نصرآباد جريان مي‌يابد و پس از عبور از دره خاوري سفيد كوه به شهر خرم آباد وارد مي شود . در اين شهر با ريزابه بزرگي كه از بلندي‌هاي خاوري سرازير شده مخلوط ميشود و در جنوب شهر نز با رودخانه تنگ بهرام كش در هم مي‌آميزد و رو به باختر تغيير مسير داده و به دهستان كرگاه وارد ميشود . در اين دهستان با رودخانه دره نسب مخلوط مي شود و پس از عبور از دهستان ويسيان دردهستان هويان به رود كشگان مي‌ريزد . حوزه اين رود ، خليج فارس و درياي عمان است .
رودخانه سزار اليگودرز :
رودخانه سزار كه شاخه اصلی رود دز است ، آب های خود را از مناطق كوهستانی اليگودرز ، ازنا ، دورود ، اشترينان و بروجرد دريافت می كند و در مسير راه آهن سراسری به سوی جنوب ايران سرازير می شود . اين رودخانه در پايين دست، رودخانه دز ناميده شده و سد بزرگ دز روی اين رودخانه ساخته شده است. از شاخه های مهم سزار ، رود تيره است كه پس از دريافت آب های اشترينان (گله رود ، سراب سفيد ، كرتول و چند رود ديگر) به رودخانه ماربره (كه از به هم پيوستن آب های اليگودرز ، دورود و ازنا تشكيل می شود) می پيوندد .